Fleche 360+ (24 ώρες) Θεσσαλονίκη

Ήταν άνοιξη του 2009 όταν τερμάτισα το πρώτο μου brevet. Στον Πύργο. Έφτασα στο στάδιο του Πύργου γύρω στις εννιά το βράδυ. Κάπου δώδεκα ώρες μετά την εκκίνησή μου. Ήμουν εξαντλημένος, αλλά χαρούμενος. Στον τερματισμό περίμεναν οι άνθρωποι του Ποδηλατικού Συλλόγου Πύργου για να με σφραγίσουν και να μου δώσουν ένα αναμνηστικό μπλουζάκι. Και μαζί, εκεί ήταν και - ποιος άλλος - η εμβληματική μορφή των brevets στην Ελλάδα, ο Χάρης ο Πλέγας.

Τον κοίταξα, χαμογέλασα με ικανοποίηση και ετοιμάστηκα να καμαρώσω για τον τερματισμό μου. Μου "απάντησε" με ένα βαρύ και κάπως άκεφο μειδίαμα, σημάδι ότι δεν είχε πολύ όρεξη για κουβέντες. Το κατάλαβα και αποχώρησα προς το ξενοδοχείο μου, χωρίς περισσότερες κουβέντες. Λίγο αργότερα, έμαθα το λόγο που ο Χάρης ήταν βαρύς και ... πάγωσα.

Ένας συμποδηλάτης μας, ένα παιδί που έπαιρνε μέρος στο brevet, είχε χτυπηθεί από αυτοκίνητο που έχασε τον έλεγχό του, πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και τον παρέσυρε ενώ κινούταν σε ευθεία, στη δεξιά άκρη του δρόμου!

Ο Γιώργος ο Βίδος, δεν ήταν πια μαζί μας... 

Το Γιώργο δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω... Έμαθα μετά, από ανθρώπους που τον γνώρισαν, πόσο αξιόλογος άνθρωπος και αθλητής ήταν. Οι φίλοι του τον θυμούνται με αγάπη, κάνουν την αγαπημένη του ανάβαση (Υμηττό), του λένε ένα "γεια" κάθε μέρα, περνώντας από το λιτό και διακριτικό μνημείο που έχει στηθεί λίγο πριν την κορυφή. Όσοι ξέρουμε, κάνουμε πάντα μια μικρή στάση, στο αντίστοιχο μνημείο στην εθνική οδό Ολυμπίας-Πύργου-Πατρών, κάθε φορά που κάνουμε το brevet του Πύργου. 

Σύμφωνα με την ποδηλατική παράδοση των randonneurs, το Fleche (για να διαβάζετε αυτό το κείμενο, μάλλον ξέρετε ήδη τι είναι το Fleche), παίρνει το όνομά του από έναν ποδηλάτη. Κάποιον, που το όνομά του να "σημαίνει" πολλά για τους συμμετέχοντες. Έτσι, για το Fleche που θα διοργανώνει το Ble Cycling Club από το 2015 και (ελπίζουμε) για πολλά χρόνια, δώσαμε (με την άδεια της οικογένειάς του) το όνομα του Γιώργου. Όχι, για να τον θυμόμαστε... αυτό θα συμβαίνει έτσι κι αλλιώς... οι φίλοι του, όσοι τον γνώρισαν θα τον θυμούνται πάντα με αγάπη. Αλλά για να τιμήσουμε (και) με αυτόν τον τρόπο, ένα δικό μας άνθρωπο που έφυγε βιαστικά από κοντά μας, κάνοντας αυτό που μας αρέσει.

Καλούς δρόμους να έχουμε όλοι! 

Φραγκίσκος Βέλλης