Fleche, nom feminin | Βελος, γενους θυληκου.
Στις 24 Απριλίου 2016, ο χρήστης Thermo Randonneurs ενημέρωσε τη φωτογραφία εξωφύλλου του: Flèche- αφιερωμένo στον αδικοχαμένο ποδηλάτη Γιώργο Βίδο, έλαβε τέλος επιτυγχάνοντας τον στόχο των 411χλμ σε 24 ώρες ΚΗΦΙΣΙΑ-ΛΑΡΙΣΑ.
Οι ποδηλάτες που αποτελούσαν την ομάδα ήταν οι: Μαρία Μήλα / Ηλίας Φριτζήλας / Σπύρος Κούκος, και το όνομα της ομάδας, από τα αρχικά των μικρών τους ονομάτων στα αγγλικά, ήταν M.I.S THERMO. Ήταν και η πρώτη συμμετοχή μιας (μις) ... μιας γυναίκας στην διοργάνωση Flèche "Γιώργος Βίδος", που πραγματοποιείται με μεγάλη επιτυχία από το Ble Cycling Club από το 2015.
Η ΜΑΡΙΑ - σήμερα ποδηλάτισσα και δρομέας μεγάλων αποστάσεων - δεν είχε πολλούς μήνες που είχε ξεκινήσει την ποδηλασία όταν: «ένας φίλος με παρέσυρε, το 2014, στο brevet της Αττικής. Στον τερματισμό είπα ότι δεν θα το ξανακάνω! Αλλά συνέχισα με το 200αρι της Νεμέας και το 300αρι του Θέρμου, όπου άκουσα να συζητάνε για το Paris - Brest - Paris. Γύρισα πίσω με μία σκέψη: πως θα καταφέρω να προκριθώ για την Γαλλία, τον Αύγουστο του 2015. Με την ενθάρρυνση και την βοήθεια του Σπύρου Κούκου, βρεθήκαμε στην Γαλλία, εμπειρία που με σημάδεψε...
Η ιδέα για το Flèche ήρθε πάλι από τον Σπύρο. Πριν καλά καλά καταλάβω τι είναι, βρέθηκα στον δρόμο για τη Λάρισα. Όταν κανείς ταξιδεύει με το αυτοκίνητο από την Εθνική οδό ταχείας κυκλοφορίας, δεν φαντάζεται ότι πίσω και πέρα από τα βουνά υπάρχουν όλοι αυτοί οι δρόμοι και τα δρομάκια που οδηγούν και αυτοί στις μεγάλες πόλεις. Ακόμα αναρωτιέμαι πως κατάφερε ο Σπύρος να σχεδιάσει την διαδρομή. Όπως και τόσες άλλες εξάλλου!!!
Μεταξύ σιωπής και πολυλογίας, σοβαρότητας και σαχλαμάρας πέρασαν πολλά χιλιόμετρα, μαζί όμως και οι ώρες, ώσπου διαπιστώσαμε ότι κινδυνεύαμε να μείνουμε εκτός χρόνου, κάτι το οποίο δεν θέλει και πολύ στα
Flèche
Όμως, για άλλη μια φορά η ενθάρρυνση αποδείχτηκε η μεγάλη δύναμη της ομάδας, επιτυγχάνοντας τον στόχο του τερματισμού, αλλά και του συγκεκριμένου brevet που είναι το ομαδικό πνεύμα. Στον τερματισμό οι ομάδες δεν έφυγαν έτσι απλά, αντίθετα μαζευτήκαμε όλοι, συμφάγαμε, μοιραστήκαμε την περιπέτειά μας και λάβαμε τους επαίνους μας από την αδερφή του αδικοχαμένου ποδηλάτη Γιώργου Βίδου, Βάλια, στην μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένη αυτή η διοργάνωση. Σε μία εκδήλωση συγκινητική, σεμνή και ποιοτική οργανωμένη από την ψυχή των Flèche, των Ble αλλά και πολλών brevets, τον Έκτορα Μπαρδάκο.»
Φέτος, από τους 40 ποδηλάτες, οι 4 ήμασταν γένους θηλυκού, μοιρασμένες σε δυο ομάδες ανά δύο.
Η ομάδα των Ghostbusters, αποτελούμενη από τους Χάνα Ευκαρπίδου / Μαριλένα Παπαδοπούλου / Γιάννη Βουκελάτο / Παναγιώτη Χειλάκο / Τάκη Ρούσσο, διήνυσε απόσταση 380 χλμ με 4.130 υψομετρικά, σε 24 ώρες, από το Ρίο ως τη Χαλκίδα.
Στην ΧΑΝΑ δεν πολυαρέσει να μιλάει για τον εαυτό της, αλλά αφού της το ζητήσαμε, το έκανε με την καρδιά της.
"Ξεκίνησα το 2013 με κούρσα, δειλά - δειλά δοκίμασα αγώνες και έπειτα πέρασα στα μπρεβέ. Αλήθεια είναι ότι δεν είναι το πιο εύκολο άθλημα (χόμπι) που θα μπορούσε να διαλέξει μια γυναίκα, αλλά σου δίνει απίστευτη χαρά και ψυχολογική αποσυμφόρηση από την καθημερινότητα.
Το φετινό Flèche "Γιώργος Βίδος" είχε για πρώτη φορά συμμετοχή 4 γυναικών. Πήρα μεγάλη χαρά και ελπίζω του χρόνου να είναι ακόμη περισσότερες. Με αρχηγό τον έμπειρο Γιάννη Βουκελάτο ξεκινήσαμε από το Ρίο, περάσαμε την γέφυρα και συνεχίσαμε το ταξίδι μας ανεβαίνοντας προς Θέρμο και έπειτα στον Προυσσό με κατεύθυνση το Καρπενήσι. Φτάνοντας εξαντλημένοι όλοι μας στον Τυμφρηστό κάναμε στάση για καφέ, ντυθήκαμε και κατεβήκαμε για Λαμία. Ακολούθησε γεύμα, είχε νυχτώσει πλέον και μας περίμενε ολόκληρη νύχτα για να φτάσουμε στην Χαλκίδα. Φτάνοντας στο τερματισμό μας η χαρά, ικανοποίηση, τα χαμόγελα και η ευτυχία όλων μας ήταν ζωγραφισμένη στα κουρασμένα μας πρόσωπα. Όλο αυτό το ταξίδι με γέμισε εικόνες και συναισθήματα που δεν θα τα βρεις στην καθημερινή ζωή, μια ελευθερία και ηρεμία ψυχής. Φυσικά μεγάλο ρόλο παίζει η παρέα! Είμαι πολύ χαρούμενη που για δεύτερη φορά η παρέα μας ήταν εξαιρετική! Όλες αυτές τις εμπειρίες που αποκτάς κάνοντας ποδήλατο σε αυτό το βαθμό είναι αξία ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!
Για αυτό μη φοβάστε κορίτσια ! Θα δείτε πόσο όμορφα μπορεί να περάσει μια γυναίκα ποδηλατώντας. Το ποδήλατο ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!"
Η ΜΑΡΙΛΕΝΑ περιγράφει τη ζωή της ολόκληρη σαν ένα brevet σωματικής και ψυχικής αντοχής.
"Να λοιπόν γιατί για μένα τα brevets είναι κάτι που το γνωρίζω και μου αρέσει. Η δοκιμασία είναι για μένα τρόπος ζωής. Το moto μου είναι δεν βαριόμαστε ποτέ! Το Flèche ήταν το δώρο στον εαυτό μου για τα φετινά μου γενέθλια, αισίως έκλεισα τα 49 !! Το περίμενα πώς και πώς! Η ημέρα έφτασε και εγώ πέταγα από την χαρά μου! Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας και εγώ αναρωτιόμουν εάν υπάρχει μετρητής στην χαρά! Περάσαμε την γέφυρα και ήδη κολυμπούσα στην ευτυχία. 'Oταν αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς το Λαμπίρι τα χρώματα στις πλαγιές και το πεταλάρισμα μας γινόνταν χορός μέσα μου που με τρέλαινε με τους ρυθμούς του. Αλλά εκεί που βούτηξα στην ευτυχία ήταν όταν ήδη ήμασταν στο Λαμπίρι και το γαλάζιο ήταν τόσο λαμπερό και καθάριο που σου ερχόνταν αμέσως στην σκέψη ότι ήταν αυτό που ήθελες για να γεμίσεις φως. Οι κορυφογραμμές σε καλούσαν να πας γρήγορα κοντά τους και σε σαγήνευαν με τα λικνίσματα τους. Η μεγάλη ανηφόρα προς την κορυφή των 1450 μ. ήταν για μένα το κομμάτι που μου πήρε την κούραση της καθημερινότητας στην Αθήνα και με έκανε να καταλάβω τι σημαίνει Flèche:Τόξο που σε παίρνει από το χέρι και σε πηγαίνει όπου θες. Η κατάβαση στα πανέμορφα χωριά αραδιασμένα, παιδική χαρά και ανάταση. Το βράδυ, με τη συνοδεία του φεγγαριού, μας έβγαλε σε ένα γλυκό ξημέρωμα στον δρόμο για την επιστροφή, εκεί που το τοπίο ησύχαζε από τα ανηφόρια και σε γλύκαινε με την θέα της Παραλίμνης.
Ευχαριστώ όλους για την διοργάνωση και όλη την παρέα που τελικά ήταν μοναδικά υπέροχη!"
Η ομάδα «Ble & Mavro», αποτελούμενη από τους Αγγελική Τζίγκου / Έφη Τριανταφυλλίδου / Κωνσταντίνο Καρακατσούλη / Δημήτρη Μαυρόπουλο, διήνυσε απόσταση 375 χλμ με 2.650 υψομετρικά, σε 24 ώρες, από την Καλαμπάκα ως τη Χαλκίδα.
Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ κάνει ποδήλατο για τον εαυτό της πρωτίστως, και το βλέπει «όπως ο καθένας μας για τους δικούς του λόγους: γυμναστική, ψυχοθεραπεία, κοινωνικοποίηση, αίσθημα ελευθερίας. Αλλά για όποιον λόγο και να ξεκίνησε κάποιος, σίγουρα πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής. Όπως και με μένα, που δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωη μου χωρίς ποδήλατο• ξεκίνησα σιγά, και με πείσμα, προπόνηση και υπομονή έφτασα να ποδηλατώ χιλιόμετρα που άλλοι "δεν κάνουν ούτε με το αυτοκίνητο". Θυμάμαι την Χάνα να διηγείται την εμπειρία της από το Flèche "Γιώργος Βίδος" του 2017 με προορισμό την Λευκάδα και να λέω «θέλω κι εγώ να το κάνω» και ας μην είχα κάνει καν το πρώτο μου 400αρι τότε. Τόσα όμορφα λόγια που κατέληξα να τα λέω και εγώ έναν χρόνο μετά για τη δική μου την ομάδα "Βle & Mavro" που κάναμε πετάλι μαζί για 24 ώρες με όρεξη για κουβεντούλα, αστειάκια και πειράγματα και μια διάθεση που έμοιαζε, αλλά δεν ήταν ακριβώς, σαν αυτή ενός μπρεβέ. Το να σχεδιάζεις μια διαδρομή από το μηδέν είναι πολύ όμορφο και δημιουργικό· αλλά πιο σημαντικό είναι η παρέα που την υλοποιεί να «δένει», να σκέφτεται ομαδικά, αλλά και να υπάρχει υπομονή και επιμονή από τον καθένα ξεχωριστά. Η υποστήριξη και καθοδήγηση ενός εξαιρετικού οδηγού (και αρχηγού), Κ. Καρακατσούλη και ενός μοναδικού μηχανοδηγού, Δ. Μαυρόπουλου, βοήθησαν την παρέα μας, διασχίζοντας περίπου 374χλμ της όμορφης Ελλάδας κάτω από μια υπέροχη πανσέληνο, ώστε να φτάσουμε όλοι μαζί στον τελικό προορισμό μας. Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο τελικός προορισμός.»
Η ΕΦΗ ξεκίνησε το «κυνήγι» με το ποδήλατο μια φθινοπωρινή Δευτέρα του 2013, στην πλατεία των ΑΓΙΩΝ. «Μαζί τους έμαθα πως νύχι δεν έχουν μόνον οι ζωντανοί οργανισμοί αλλά και το ποδήλατο. Μαζί τους ξεκίνησα τις υπεραποστάσεις των 100, 200 χλμ, αλλά και τις γυροβολιές σε βουνά και σε λαγκάδια, όπως Πελοποννήσου, Εύβοιας και Στερεάς και μεγαλονήσου Κρήτης. Μαζί τους δυνάμωσα τα αδούλευτα για δεκαετίες ποδάρια μου, και ξεκίνησα ταπεινά και να τρέχω... Λάστιχο, όμως, αρνούμαι πεισματικά ακόμη να μάθω να αλλάζω και μπορεί να μου βγει σε κακό...
Στην ομάδα Flèche που με προσκάλεσε να συμμετέχω για πρώτη μου φορά φέτος ο Κωνσταντίνος Καρακατσούλης, ως μέλος του Ble Cycling Club, στην μπρεβετάδικη φιλοσοφία του οποίου με μύησε ο αγαπημένος φίλος Κωστής Διαμάντης, ήμουν ο αδύναμος κρίκος. Οι 3 σύντροχοί μου, πολύ πιο έμπειροι από μένα, με πολλά περισσότερα χιλιόμετρα στα πόδια, ήταν τρεις σπίθες μες τη νύχτα που με ενέπνευσαν ως τον τερματισμό. Διανύοντας για πρώτη μου φορά συνεχόμενη απόσταση πάνω από 200χλμ, αγωνίστηκα να τα διπλασιάσω, χωρίς ουσιαστική ξεκούραση για 24 ώρες, αλλά και χωρίς ούτε ένα χασμουρητό. Το εγχείρημα αυτό δεν μου απέδειξε απλά πόσες δυνάμεις έχει ένας άνθρωπος που δεν έχει ποτέ γυμναστεί στη ζωή του ως τα 50+ του χρόνια... Ακόμη παραπέρα, μου επιβεβαίωσε πως ο έρωτας είναι η υπέρτατη κινητήρια δύναμη στον πλανήτη και ίσως κι έξω απ’ αυτόν. Φιδούσα μου, είμαι ερωτευμένη μαζί σου!
Στο φετινό Flèche "Γιώργος Βίδος" που έλαβε χώρα το ΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο 30-31/3 - 1/4/2018, συμμετείχαν συνολικά 10 ομαδες, με 40 τερματίσαντες ποδηλάτες, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ανάμεσά τους ήταν και ένας Ρώσος που διαμένει στην Ιταλία, ο Αλεξέι, που ήρθε επί τούτου στην Ελλάδα. Τα συνολικά χιλιόμετρα που διανύθηκαν μέσα σε 2 μέρες, ήταν 15.726! Από μόνη της η χιλιομετρική αυτή απόσταση κάνει έκκληση για ποδηλατικές υποδομές, απανταχού στη χώρα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας περάσαμε από δρόμους καλοφτιαγμένους, που όμως δεν παρέχουν ασφάλεια στον ποδηλάτη, αφού δεν τον έχουν συνυπολογίσει κατά την κατασκευή ούτε την σηματοδότησή τους, αλλά και από άλλους που λόγω κακής κατασκευής και ελλειπούς σήμανσης ενέχουν σοβαρούς κινδύνους όχι μόνο για δίκυκλα αλλά και για οδηγούς αυτοκινήτων.
Ας ευχηθούμε την ασφαλή συνύπαρξη όλων μας, στα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αργά αλλά σταθερά αφυπνίζονται και καταπιάνονται με την κατασκευή ποδηλατοδρόμων, ενώ πρόσφατα ορίστηκε εθνικός συντονιστής για τις διαδρομές EuroVélo και στην Ελλάδα, ο οργανισμός Πόλεις για Ποδήλατο.
Από την Έφη Τριανταφυλλίδου
Από την Έφη Τριανταφυλλίδου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου